Jestem

Studiowałam filozofię i dziennikarstwo, aby jednak przez długie lata zarządzać projektami w firmach technicznych. Po latach pracy umysłowej poczułam się głęboko nieszczęśliwa i zagubiona. Powrót do korzeni okazał się być akcją ratującą życie – tak to widzę z perspektywy czasu.

Zawsze wiedziałam, że nie potrafię prowadzić życia zawodowego bez poczucia wkładu. Co to oznacza dla mnie?
Chciałam zmieniać świat wokół mnie na lepszy i często idealizowałam rzeczywistość. Doszłam do momentu, w którym widziałam tylko to, co sama sobie wymyśliłam tak, jakbym zapomniała, że to nie wszystko…
Jak w większości przypadków osób, z którymi rozmawiam, potrzeba zmiany prześwitywała od wielu lat pod postacią coraz większego kryzysu tożsamości.

Miałam jednak szczęście dostrzec znaki, dzięki którym znalazłam się na czas w odpowiednich miejscach z odpowiednimi osobami. Dzięki stopniowym krokom skierowanym na siebie w momencie, gdy zaszwankowało zdrowie wiedziałam natychmiast, co dokładnie robić.

Sądzę, że wielu ludzi jak ja kiedyś, wciąż galopuje w swoim hologramie rzeczywistości.
Ty też na pewno dostajesz swoje znaki.
Zapytaj teraz siebie, co jeszcze musi się wydarzyć, abyś zwolnił/a? Nic więcej, tylko to…